Red Violin - Purpurowe skrzypce

REPERTUAR:
 
Wolfgang Amadeus Mozart – Divertimento D-dur, K136 (Allegro - Andante - Presto)
John Corigliano – Suita z filmu „Red Violin” (Elizabeth Pitcairn - solo)
George Gershwin/M. Smolij – Trzy Preludia na skrzypce solo i ork. kameralną (E. Pitcairn, solo)          
Trad./Harold Mims – Acadiana Songs and Dance. Papa’s Tune - Narrative - Sadness - The Aligator and the ‘Coon - The squeeze Box
George Chadwick – Serenada na orkiestrę smyczkową F-dur (Allegro grazioso - Andantino Tempo di Minuetto - Finale: Presto non troppo)

Suita „Red Violin” to koncertowe opracowanie muzyki do filmu „Purpurowe skrzypce”, który został nagrodzony Oskarem w 2000 roku. Historia filmu to tajemnicze dzieje (w dużej części oparte na faktach historycznych) jednego z najsłynniejszych skrzypiec stworzonych przez Stradivariusa, tzw. „Mendelssohn Stradivarius” (instrument należał w przeszłości m. in. do rodziny słynnego kompozytora). Tajemnicze zaginięcie oraz nagłe pojawienie się w sprzedaży, a także lekko czerwonawe zabarwienie instrumentu, wiążące się z legendą, według której lutnik dodał do lakieru krople krwi swojej ukochanej  - wszystko to stanowi fascynującą opowieść i było podstawą dużego sukcesu filmu.
Obecnie właścicielką „Mendelssohn Stradivarius" jest Elizabeth Pitcairn, zaś jego muzyczna historia, stworzona przez Johna Corigliano, zabrzmi dźwiękami samego „głównego bohatera” tej fascynującej opowieści.
 
„Acadiana Songs and Dances” - to specjalnie opracowana na potrzeby tego tournée suita tradycyjnych ludowych utworów (pieśni, tańców), które mają korzenie w XVII/XVIII-wiecznej Francji. Stały się one się ważnym elementem identyfikacyjnym dla grupy Acadiens, czyli francuskich kolonistów południowo-wschodniej Kanadzie, którzy zostali wypędzeni na początku XIX-tego wieku przez Brytyjczyków. Tragiczna historia Acadiens - ich swoisty holocaust - po wypędzeniu i miesiącach, a nawet latach wędrówek, jest mało znaną częścią historii Ameryki Północnej. Osiedli się oni ostatecznie w dzisiejszej południowo-zachodniej Luizjanie (w okolicach Lafayette), a przywiązanie do muzyki i kultury dało im siłę przetrwania oraz odrębność kulturalną w anglosaskiej Ameryce. Tradycje te są żywo kultywowane do dnia dzisiejszego. Oficjalną stolicą stanu Luizjana jest miasto Baton Rouge. Stolicą „Francuskiej Luizjany” jest Lafayette, skąd przyjeżdża Acadiana Chamber Orchestra. 

Pierwsze symfoniczne opracowanie tych tańców skomponował Virgil Thomson do filmu „Louisiana Story" (film otrzymał Purlitzer Prize). Nad nowym opracowaniem pracuje obecnie wybitny kreolski aranżer z nowego Orleanu Harold Mims.
 
George Chadwick to taki trochę „amerykański Dvořák", zaś wykonywany utwór jest pogodną serenadą w stylu romantycznym oraz przypomnieniem, że Ameryka na przełomie XIX/XX wieku to nie tylko (poza jazzem) muzyczna pustynia kulturalna, ale miejsce wielu gwałtownie rozwijających się tradycji muzycznych i kulturalnych.