Cookies Ta strona wykorzystuje pliki cookies (niewielkie pliki tekstowe przechowywane przez przeglądarkę internetową na urządzeniu użytkownika) m.in. do analizy statystycznej ruchu, dopasowania wyglądu i treści strony do indywidualnych potrzeb użytkownika). Pozostawiając w ustawieniach przeglądarki włączoną obsługę plików cookies wyrażasz zgodę na ich użycie. Jeśli nie zgadzasz się na wykorzystanie plików cookies zmień ustawienia swojej przeglądarki.

Repertuar RepertuarEN
Balet

Dziadek do orzechów

Balet-feeria w dwóch aktach
Piotr Czajkowski
Emil Wesołowski
2 godziny 0 minut

szczegóły

informacje T_DETAILS_SHOW_MORE

czas trwania
2 godziny 0 minut | 1 przerwa
kompozytor
Piotr Czajkowski
libretto
Marius Petipa i Iwan Wsiewołożski wg opowieści E.T.A. Hoffmanna, opracowanie: Emil Wesołowski
premiera światowa
Teatr Maryjski, Sankt Petersburg, 1892
polska premiera
Bydgoszcz 1958, Studio Operowe
premiera w Operze Krakowskiej
21.12.2013
opis
Jeden z najpopularniejszych w świecie baletów klasycznych – opowieść o dziewczynce, która za sprawą gwiazdkowej zabawki, dziadka do orzechów, wędruje przez baśniową krainę cudowności, gdzie wszystko jest możliwe, jak we śnie... Baśń o „Dziadku do Orzechów i Królu Myszy” napisał w 1816 r. niemiecki poeta, pisarz, muzyk i malarz w jednej osobie E.T.A. Hoffmann. Jej francuska adaptacja pióra Aleksandra Dumasa-ojca zainspirowała twórców w Teatrze Maryjskim w Petersburgu. Baletowy kształt baśni powstał w wyobraźni ojca rosyjskiej szkoły tańca Mariusa Petipy, skomponowanie muzyki powierzono Piotrowi Czajkowskiemu, po sukcesie jego „Śpiącej królewny”, także w układzie sławnego choreografa. Premiera „Dziadka” odbyła się w 1892 r.

Piękna, efektowna muzyka Czajkowskiego stała się natchnieniem dla kolejnych pokoleń artystów baletu. Twórcą naszego przedstawienia jest Emil Wesołowski, wybitny polski choreograf, od 30 lat związany z Teatrem Wielkim Operą Narodową jako tancerz, dyrektor baletu i autor przedstawień. Przez baśniowe światy poprowadzi widza malarska, wykorzystująca współczesne techniki komponowania obrazów scenografia Marka Grabowskiego, a pracownie krawieckie uszyły blisko dwieście bajecznych  kostiumów, zaprojektowanych przez Marię Balcerek z charakterystyczną dla jej poetyki fantazją. Tańczy Balet Opery Krakowskiej. Przedstawienie adresowane jest zarówno do dzieci, jak i osób dorosłych.

plakat T_DETAILS_SHOW_MORE

autor plakatu
Marek Grabowski

realizatorzy i obsada T_DETAILS_SHOW_MORE

realizatorzy
Inscenizacja i choreografia: Emil Wesołowski
Scenografia: Marek Grabowski
Wizualizacje: Marek Grabowski, Tomasz Kucharz
Kostiumy: Maria Balcerek
Reżyseria światła: Bogumił Palewicz
obsada
Klara | Paulina Cisłowska (08 XII, 10 XII, godz. 11:00), Malika Tokkozhina (09 XII, godz. 17:00, 10 XII, godz. 17:00), Mizuki Kurosawa (09 XII, godz. 11:00)

Dziadek do orzechów | Yauheni Raukuts (08 XII, 09 XII, godz. 17:00, 10 XII), Gabriele Togni (09 XII, godz. 11:00)

Drosselmeyer | Fabian von Lindern (08 XII, 09 XII, godz. 17:00, 10 XII), Yauheni Raukuts (09 XII, godz. 11:00)

Ciotka Klary | Malika Tokkozhina (08 XII, 09 XII, godz. 11:00, 10 XII, godz. 11:00), Agnieszka Chlebowska (09 XII, godz. 17:00, 10 XII, godz. 17:00)

Ojciec Klary | Dzmitry Prokharau (08 XII, 09 XII, godz. 17:00, 10 XII), Fabian von Lindern (09 XII, godz. 11:00)

Matka Klary | Anastasiya Krasouskaya (08 XII, 09 XII, 10 XII)

Franc, brat Klary | Andrea Zulian (08 XII, 09 XII, 10 XII)

Siostra Klary | Sofia Manca (08 XII, 09 XII, 10 XII)

Przyjaciółki siostry Klary | Julia Galambos, Dina Ratoń (08 XII, 09 XII, 10 XII)

Narzeczony siostry Klary | Angel Martinez-Sanchez (08 XII, 09 XII, 10 XII)

Lalka | Mizuki Kurosawa (08 XII, 10 XII, godz. 11:00), Mariana Morfin-Sanchez (09 XII, godz. 17:00, 10 XII, godz. 17:00), Paulina Cisłowska (09 XII, godz. 11:00)

Wojownik | Gabriele Togni (08 XII, 09 XII, godz. 17:00, 10 XII), Flavio Valentino (09 XII, godz. 11:00)

Pokojówka | Weronika Wilczyńska (08 XII, 09 XII, 10 XII)

Goście | Klaudia Wójcicka, Teresa Żurowska, Gabriela Kubacka, Agata Steinke-Wojtala, Yauheni Yatskevich, Flavio Valentino (08 XII, 10 XII, godz. 11:00)

Służący | Vadzim Trukhan, Maciej Pluskowski (08 XII, 09 XII, 10 XII)

Król myszy | Angel Martinez-Sanchez (08 XII, 09 XII, 10 XII)

Myszy | Mariana Morfin-Sanchez (08 XII, 09 XII, godz. 11:00, 10 XII, godz. 11:00), Paulina Cisłowska (09 XII, godz. 17:00, 10 XII, godz. 17:00) Sofia Manca, Agata Steinke-Wojtala, Teresa Żurowska, Weronika Wilczyńska, Flavio Valentino (08 XII, 09 XII, 10 XII)
 
Żołnierki | Anastasiya Krasouskaya, Bożena Kowalska, Dina Ratoń, Klaudia Wójcicka (08 XII, 09 XII, 10 XII)

Żołnierze | Julia Galambos, Gabriela Kubacka, Yauheni Yatskevich, Vadzim Trukhan, Malika Tokkozhina, Agnieszka Chlebowska (08 XII, 09 XII, 10 XII)

Śnieżynki solo | Malika Tokkozhina, Agnieszka Chlebowska (08 XII, godz. 18:30, 10 XII, godz. 11:00)

Wróżka | Malika Tokkozhina (08 XII, 09 XII, godz. 11:00, 10 XII, godz. 11:00), Agnieszka Chlebowska (09 XII, godz. 17:00, 10 XII, godz. 17:00)

Świta Wróżki | Mariana Morfin-Sanchez, Teresa Żurowska, Agata Steinke-Wojtala, Bożena Kowalska (08 XII, godz. 18:30, 10 XII, godz. 11:00)

Taniec Hiszpański | Anastasiya Krasouskaya, Yauheni Yatskevich (08 XII, godz. 18:30, 10 XII, godz. 11:00)

Taniec Arabski | Dina Ratoń, Maciej Pluskowski, Julia Galambos, Klaudia Wójcicka (08 XII, godz. 18:30, 10 XII, godz. 11:00)

Taniec Chiński |  Mariana Morfin-Sanchez, Andrea Zulian (08 XII, godz. 18:30, 10 XII, godz. 11:00)

Żuraw | Weronika Wilczyńska (08 XII, 09 XII, 10 XII)

Taniec Pasterski | Mizuki Kurosawa, Gabriele Togni (08 XII, godz. 18:30, 10 XII, godz. 11:00)

Taniec Rosyjski | Bożena Kowalska, Vadzim Trukhan (08 XII, godz. 18:30, 10 XII, godz. 11:00)

Niedźwiedź | Dzmitry Prokharau (08 XII, 09 XII, 10 XII)

Królowa kwiatów | Agnieszka Chlebowska (08 XII, 09 XII, godz. 11:00, 10 XII, godz. 11:00), Paulina Cisłowska (09 XII, godz. 17:00, 10 XII, godz. 11:00, godz. 17:00)


Orkiestra, Chór Dziecięcy, Balet i Studio Baletowe Opery Krakowskiej
Dyrygent: Joachim Kołpanowicz

bilety T_DETAILS_SHOW_MORE

Kategoria S - 2023/2024
miejsca I Loża Marszałkowska
160 zł
miejsca II Amfiteatr rzędy IV-IX
120 zł
miejsca III Amfiteatr rzędy I-III i X-XII
100 zł
miejsca IV Amfiteatr miejsca boczne i rzędy XIII-XIV; Loże boczne prawa i lewa
70 zł
miejsca V II Balkon rzędy I-II
60 zł
miejsca VI II Balkon rzędy III-IV
50 zł

libretto T_DETAILS_SHOW_MORE

AKT I

Pracownia wynalazcy. Drosselmeyer, szalony artysta – konstruktor buduje mechaniczne lalki z zamiarem podarowania ich dzieciom z okazji świąt Bożego Narodzenia, przede wszystkim swojej chrzestnej córce Klarze.

Świąteczny wieczór w domu rodzinnym Klary. Przy choince gromadzą się dorośli i dzieci – Klara, jej brat Franc, Siostra Klary z Narzeczonym i Przyjaciółki, Rodzice, Ciotka oraz wielu gości. Panuje powszechna radość, dzieci cieszą się z otrzymanych prezentów. Jako ostatni pojawia się Drosselmeyer ze swoimi podarunkami. Najpierw uruchamia Szmacianą Lalkę, przeznaczoną dla Klary, a potem Wojownika dla Franca. Główną niespodzianką ma być jednak lalka Dziadka do orzechów, ale Franc uszkadza podarowaną figurę. Klara opatruje lalkę, sadza ją na fotelu i tańczy przed nią kołysankę.

Wieczór dobiega końca, goście żegnają się z gospodarzami i wychodzą. Dom pustoszeje i pogrąża się w śnie. Klara zakrada się do salonu, sadowi się obok Dziadka do orzechów i zasypia. Klara widzi we śnie Drosselmeyera, który kieruje teraz zdarzeniami, jest kreatorem nowej rzeczywistości. Pojawiają się Myszy, które atakują Klarę, ale w jej obronie stają Żołnierzyki. Nagle ożywa Dziadek do orzechów, włącza się do walki i stacza bój z Królem Myszy. Gdy szala walki przechyla się na stronę przywódcy Myszy, Klara rzuca w niego pantofelkiem, co kończy batalię i Myszy wraz ze swym Królem znikają.

Dziadek do orzechów przemienia się w Księcia, w którym Klara zakochuje się od pierwszego wejrzenia. Metamorfoza jest dziełem Drosselmeyera. Duet miłosny Klary i Księcia przerywa Drosselmeyer wyczarowując zimowy krajobraz i zabiera parę w fantastyczną podróż.

AKT II

Drosselmeyer prowadzi Klarę i Księcia do krainy cudowności, w której rządzi Cukrowa Wróżka. Wróżka w otoczeniu świty ptaków zaprasza przybyłych do swojego królestwa i wraz z Drosselmeyerem prezentuje różnorodność świata – taniec hiszpański, arabski, chiński i rosyjski. Następnie ożywiona Szmaciana Lalka i Wojownik wykonują swój duet taneczny, po którym Drosselmeyer z Cukrową Wróżką zapraszają do tańca Królową Kwiatów z jej świtą. Zachwyceni Klara i Książę wykonują pas de deux. Wirujące w tańcu pary odsłaniają obraz śpiącej Klary obok pozostawionej w fotelu przed choinką lalki Dziadka do orzechów.

recenzje T_DETAILS_SHOW_MORE

Paweł Dybicz, „Przegląd”, 13.01.2014
Popisy solistów przykuwały uwagę, ale również sceny bitwy ołowianych żołnierzyków z myszami, „Taniec rosyjski” czy „Taniec arabski” kończyły się zasłużonymi brawami. Uwaga należy się też kostiumom autorstwa Marii Balcerek, w pełni odpowiadającym wizji baśniowych postaci.
Anna Kańska-Małachowska, malanart.blogspot.com, 28.12.2013
(...) Doskonale oddana została baśniowa rzeczywistość poprzez świetne pomysły scenograficzne, kostiumy oraz piękny płynny występ artystów baletu. Inscenizacją i choreografią zajął się Emil Wesołowski – tancerz, choreograf, reżyser i pedagog, jeden z czołowych solistów Polskiego Teatru Tańca Conrada Drzewieckiego. Doskonale wczuł się w klimat dziecięcej wizji marzeń. Balet nie wykonuje kolejnych zadań, ale niemalże „płynie” w następujących po sobie scenach widowiska. Taniec Śnieżynek, Myszy, Kwiatów i Żołnierek oraz wszystkie solówki Klary, Drosselmeyera, Lalki czy Wojownika to piękne elementy spektaklu, które jak w kalejdoskopie przewijają się przez scenę. Znakomita jest scenografia Marka Grabowskiego. Można by rzec – skromna. Na scenie mamy w zasadzie jeden duży, wielofunkcyjny element, stanowiący bramę, dekor dla poszczególnych scen, iluminację współgrającą z kolejnymi fragmentami spektaklu. W tle zmieniają się obrazy, zatem widzimy latające widelce i orzechy, spadające piernikowe ciasteczka, śnieżynki oraz piękne zmieniające się wzory przy tańcu Kwiatów. W prostocie, czy wręcz  minimalizmie elementów scenicznych uzyskano niezwykle bogatą scenografię opartą o nowoczesne, ale klasyczne bajkowe rozwiązania. Duże brawa! Kostiumy zaprojektowała Maria Balcerek. Na scenie jest kolorowo i po prostu ładnie, a postaci ubrane są tak, jak każde dziecko wyobraża sobie bohaterów dziecięcych opowieści. Za pulpitem dyrygenckim stanął Grzegorz Berniak, który objął kierownictwo muzyczne tego spektaklu. Orkiestra została poprowadzona bardzo pewnie, pięknie oddając klimat muzyki Czajkowskiego. Wielkie brawa należą się kierującej baletem Elenie Korpusenko. (...) W roli Klary wystąpiła pochodząca z dalekiej Yokohamy Mizuki Kurosawa, baletowa ulubienica krakowskiej publiczności. Nie zawiodła w tej roli, wręcz przeciwnie. Stworzyła piękną, delikatną postać, a jej taneczny kunszt zwłaszcza w II akcie w scenie pas de deux wzbudza zachwyt i podziw. Zarówno zespół, jak i soliści stworzyli piękne widowisko, które w odbiorze jest spójne, płynne, ładnie zatańczone i świetnie zagrane. Nieważne, ile macie lat. Jeśli tylko drzemie w was dziecko i umiecie spojrzeć na świat z jego perspektywy, z pewnością spodoba Wam się ten spektakl. A okołoświąteczny czas dodatkowo sprzyja w jego odbiorze. Przenieście się w do baśniowej krainy marzeń. Na dwie godziny. Przy Lubicz. Polecam!
Mateusz Borkowski, „Gazeta Wyborcza”, 23.12.2013
Doskonale wypadł Robert Kędziński w roli Drosselmeyera, z białymi włosami a la Legolas z „Władcy Pierścieni”. Podobały mi się również Mizuki Kurosawa (Klara) oraz Agnieszka Chlebowska (Ciotka Klary, Wróżka). Efektownie wypadła bitwa ołowianych żołnierzyków z myszami oraz Taniec Arabski.
Konrad Żygadło, „Co na scenie”
„Dziadek do orzechów” z Opery Krakowskiej jest podróżą przez świat dziecięcej wyobraźni. Mała Klara dostaje pod choinkę zabawkę – dziadka do orzechów, dzięki któremu wkracza w odrealniony świat baśni. Podróż, w której – jak to w baśni, wszystko może się zdarzyć. Dziesiątki barwnych postaci, płynne i efektowne układy taneczne, bajeczne kostiumy i subtelny humor klasycznego baletu do muzyki Piotra Czajkowskiego w opracowaniu Emila Wesołowskiego stanowią uniwersalną rozrywkę. Muzyka rosyjskiego klasyka, grana na żywo przez orkiestrę Opery Krakowskiej jest doskonałą ilustracją dla krainy dziecięcych marzeń. Do tego dochodzi pomysłowa scenografia z choinką, która co chwilę otwiera się by wypuścić na scenę kolejnych tancerzy. To nadaje opowieści charakter szkatułkowy. (...) Największy aplauz wzbudzały sceny tańca arabskiego i zarówno komiczna jak i szalenie widowiskowa walka ołowianych żołnierzyków z myszami. „Dziadka do orzechów” polecam szczególnie młodszej widowni, ponieważ niesamowicie działa na wyobraźnie. Dorośli zaś spędzą dwie godziny pełne subtelnej i niczym nieskrępowanej przyjemności.

nadchodzące spektakle z tego gatunku