Dla dzieci

Ongaku trzy kamienie

Spektakl rodzinny z możliwością audiodeskrypcji oraz tłumaczenia na PJM, adresowany do dzieci w wieku 9-15 lat.

Paweł Wójtowicz

1 godzina 15 minut

Szczegóły bilety

szczegóły

informacje

czas trwania

1 godzina 15 minut

dodatkowe informacje

Spektakl zrealizowany w ramach projektu „Małopolska. Kultura wrażliwa”, finansowanego z budżetu województwa małopolskiego. Koordynatorem projektu jest Małopolski Instytut Kultury w Krakowie.

opis

Spektakl rodzinny „Ongaku”, utrzymany w konwencji fantasy, jest muzyczną opowieścią o Janku, nastolatku, który stracił matkę i nie może odnaleźć porozumienia z ojcem. W wyobraźni chłopak tworzy tytułową krainę Ongaku, z której przybywa wojowniczka Merodi i wprowadza go w świat tajemnic, poszukiwania odwagi i otwartości. Rozpoczyna się podróż do trzech światów. Jak głosi legenda, znajdują się w nich trzy kamienie prawdy, dzięki którym zniszczona przez złego Waru kraina Ongaku na nowo odzyska równowagę. Te trzy światy są ze sobą połączone i stają się symbolem naszej tolerancji, zrozumienia drugiego człowieka i spojrzenia na otaczający świat z jego perspektywy.

W opowieści ważną rolę odgrywają drzwi – to one symbolizują brak zrozumienia i ścianę, jaką często budujemy w relacjach z drugim człowiekiem. Drzwi, które zatrzaskuje przed ojcem syn stają się murem odgradzającym go po stracie matki od świata realnego. Podczas swojej przygody uczy się otwierać drzwi do światów chaosu, ciszy i mroku, dzięki czemu poznaje siebie, swoją wrażliwość i umiejętności. Spektakl ukazuje przygody, które otwierają drzwi do zrozumienia człowieka, komunikowania się i budowania więzi ojca z synem. Akcja, edukacja, muzyka i uwrażliwianie to przenikające się elementy, które prowadzą do finału z pozytywnym przesłaniem.

„Ongaku trzy kamienie” to innowacyjny spektakl, który może zostać przystosowany dla osób z niepełnosprawnościami słuchu, wzroku i ruchu, poprzez wprowadzenie odpowiednich elementów jak m.in. audiodeskrypcja, język migowy, efekty dźwiękowe i wizualne. Zapotrzebowanie na powyższe udogodnienia należy zgłosić przy rezerwacji biletów.

plakat

autor plakatu

Bożena Pędziwiatr

realizatorzy i obsada

realizatorzy

Scenariusz, reżyseria, muzyka i kierownictwo muzyczne: Paweł Wójtowicz
Scenografia i kostiumy: Bożena Pędziwiatr
Asystent reżysera, inspicjent: Agnieszka Sztencel

Tłumacze języka migowego: Magdalena Sipowicz, Irena Piecha
Audiodeskrypcja: Fundacja Siódmy Zmysł, tekst: Alicja Barć
Konsultacja: Regina Mynarska
Lektor: Jerzy Wójcik

obsada

Władca czasu | Stwór I, Stwór II, Stwór III: Michał Kutnik
Tata | Oto: Krzysztof Kozarek
Janek: Jacek Wróbel
Merodi: Zuzanna Caban

Głos: Jerzy Wójcik
Nanika: Zosia Sztencel

Orkiestra Kameralna Opery Krakowskiej
Skrzypce: Dominika Olszewska, Paweł Wojtowicz
Altówka: Małgorzata Piekarczyk
Wiolonczela: Leszek Pacanek
Perkusja: Żaneta Seweryn
Kontrabas, gitara basowa: Marek Lewandowski
Gitara: Patryk Bała
Fortepian: Kristina Kutnik

bilety

Kategoria D

* Miejsca numerowane na Dużej Scenie

30 zł

** Miejsca nienumerowane na Sali Kameralnej

30 zł

*** Miejsca nienumerowane na Antresoli

30 zł

recenzje

Anna Woźniakowska, portal Polska Muza, 22.05.2019

Napisanie widowiska słowno-muzycznego dla widzów w przedziale wiekowym 9-15 lat jest nie lada sztuką. Nie każdemu się udaje. Dziś z radością stwierdziłam że w pełni podołał temu zadaniu Paweł Wójtowicz, na co dzień koncertmistrz Opery Krakowskiej i pedagog jednej z krakowskich szkół muzycznych. (...) Ta historia opowiedziana jest prostym językiem, z fantazją i dużą wyobraźnią. Oprawiona została miła dla ucha muzyką. Wyreżyserowana tak, by trzymać uwagę publiczności w napięciu, a niekiedy włączać ją w przebieg akcji. Do tego dodać trzeba ładne, barwne i adekwatne do akcji fantastyczne kostiumy Bożeny Pędziwiatr. (...) Na spektaklu w którym uczestniczyłam była spora grupka młodych ludzi z niedosłuchem. Odbierali go z wielkim zainteresowaniem. Duża w tym zasługa wykonawców: niewielkiego zespołu instrumentalnego który prowadził oczywiście Paweł Wójtowicz oraz solistów: Michała Kutnika, Krzysztofa Kozarka oraz dwojga studentów Akademii Muzycznej – Zuzanny Caban i Adriana Domareckiego. Cała czwórka była w swych poczynaniach bardzo autentyczna, świetnie docierała do odbiorców.