Cookies Ta strona wykorzystuje pliki cookies (niewielkie pliki tekstowe przechowywane przez przeglądarkę internetową na urządzeniu użytkownika) m.in. do analizy statystycznej ruchu, dopasowania wyglądu i treści strony do indywidualnych potrzeb użytkownika). Pozostawiając w ustawieniach przeglądarki włączoną obsługę plików cookies wyrażasz zgodę na ich użycie. Jeśli nie zgadzasz się na wykorzystanie plików cookies zmień ustawienia swojej przeglądarki.

Repertuar RepertuarEN
Balet

Pan Twardowski

Projekt "Pan Twardowski w Małopolsce"
Ludomir Różycki
Violetta Suska
Tomasz Tokarczyk
2 godziny 0 minut

Dostępne terminy

data
godzina
miejsce
informacje
bilety
12 kwietnia 18:30, piątek
12 kwietnia, piątek
18:30
Duża Scena
13 kwietnia 18:30, sobota
13 kwietnia, sobota
18:30
Duża Scena
14 kwietnia 17:00, niedziela
14 kwietnia, niedziela
17:00
Duża Scena

szczegóły

informacje T_DETAILS_SHOW_MORE

czas trwania
2 godziny 0 minut | 1 przerwa
kompozytor
Ludomir Różycki
libretto
Stefania Różycka
premiera światowa
Warszawa, 9.05.1921
premiera w Operze Krakowskiej
26.11.2021
opis
Jedno z najpopularniejszych dzieł Ludomira Różyckiego, uznawane za polski balet narodowy. Prapremiera baletu odbyła się 100 lat temu,  w maju 1921 roku w Teatrze Wielkim w Warszawie pod kierownictwem Emila Młynarskiego i od razu odniosła wielki sukces. W następnych latach balet wystawiony został m.in. w Kopenhadze, Pradze, Zagrzebiu i Bratysławie. W samej stolicy Polski do wybuchu II wojny światowej odbyło się ponad 500 jego przedstawień. W okresie powojennym „Pana Twardowskiego” wystawiały wszystkie teatry operowe, niejednokrotnie w kilku różnych wersjach . Za granicą sięgnęły po balet Różyckiego teatry w Ołomuńcu, Lwowie, Nowym Jorku i Hawanie.

W tradycji Opery Krakowskiej tytuł pojawia się po raz trzeci. W 1980 r.  balet wystawił Tomasz Gołębiowski (choreografia, reżyseria i główna rola) ze scenografią Kazimierza Wiśniaka, w 2001 r. swoją wersję dzieła L. Różyckiego przygotowała Hanna Chojnacka, w scenografii Borisa Kudlički, z kostiumami Zofii de Ines i pod kierownictwem muzycznym Andrzeja Straszyńskiego.

Obecna wersja  opowieści o Panu Twardowskim, postaci na wpół legendarnej, na wpół rzeczywistej, odbiega od pierwowzoru sprzed 100 lat.  Twórczynię baletu, Violettę Suskę, bardziej intryguje wątek faustowski, zawarty w tej polskiej legendzie niż historyczny. „Odnalazłam w tej opowieści tematy i sprawy dotyczące nas tu i teraz” – wyznaje – miłość, zdrada, śmierć, chciwość, zachłanność, potrzeba sukcesu, klęska, zamknięte w nierównej walce dobra ze złem”. Nie zobaczymy więc scen w komnatach Zygmunta Augusta na Wawelu i ducha wywoływanej przez szlachcica Twardowskiego Barbary Radziwiłłówny. Akcja rozgrywa się w realiach współczesności. Ale proszę się nie martwić, będzie Rynek Krakowski i lajkonik, i krakowiak, polonez, oberek i tańce góralskie, będzie też wielka podróż przez Europę, kuszenie bogactwem, sławą i namiętnością, a moc Diabła zmiesza świat realny ze światem magii i fantazji. Dopóki się nie obudzimy.

plakat T_DETAILS_SHOW_MORE

autor plakatu
Andrzej Pągowski

realizatorzy i obsada T_DETAILS_SHOW_MORE

realizatorzy
Choreografia i inscenizacja: Violetta Suska

Kierownictwo muzyczne: Tomasz Tokarczyk

Scenografia i kostiumy: Maria Balcerek

Multimedia i reżyseria światła: Marcin Nogas

Asystent choreografa: Alesia Smyrnova, Dzmitry Prokharau

Asystent kierownika muzycznego: Piotr Wacławik

Inspicjent: Justyna Jarocka-Lejzak, Mateusz Makselon
obsada
DIABEŁ | 

MŁODY TWARDOWSKI | 

STARY TWARDOWSKI | 

PANI TWARDOWSKA | 

KOBIETA ZŁOTA | 

NAMIĘTNOŚĆ | 

LALKI KRAKOWSKIE | 

MATKA | 

ŚMIERĆ | 

WIERZYCIELE | 

LAJKONIK | 

MODELKI | 


Orkiestra, Balet i Studio Baletowe Opery Krakowskiej
dyrygent: Piotr Wacławik

bilety T_DETAILS_SHOW_MORE

Kategoria S - 2023/2024
miejsca I Loża Marszałkowska
160 zł
miejsca II Amfiteatr rzędy IV-IX
120 zł
miejsca III Amfiteatr rzędy I-III i X-XII
100 zł
miejsca IV Amfiteatr miejsca boczne i rzędy XIII-XIV; Loże boczne prawa i lewa
70 zł
miejsca V II Balkon rzędy I-II
60 zł
miejsca VI II Balkon rzędy III-IV
50 zł

libretto T_DETAILS_SHOW_MORE

AKT I

Stary naukowiec Twardowski jest bliski odkrycia wielkiej tajemnicy. Jednak badania, które przeprowadza nie dają jednoznacznej odpowiedzi. To wywołuje frustrację Twardowskiego. Zaczyna wątpić w sens swojej pracy, traci wiarę w siebie i swoje dokonania. W tych trudnych chwilach wielkim wsparciem dla Twardowskiego jest jego żona. Twardowska otacza męża czułością i miłością. Udaje się jej przywrócić Twardowskiemu dobry nastrój. Nie trwa on długo.

 Oto do pracowni wkraczają wierzyciele. Twardowski chcąc finansować swoje badania zaciągnął długi. Teraz przyszedł moment ich spłaty, ale stary naukowiec nie ma pieniędzy. Wierzyciele postanawiają zabrać za długi komputer naukowca, w którym zawarta jest cała wiedza mistrza. Twardowska staje w obronie męża i wyrzuca wierzycieli z pracowni. I znowu między małżonkami rozkwita miłość i przyjaźń. Twardowski wraca do pracy. Ech, zaprzedałby duszę samemu diabłu byle tylko dokończyć swe dzieło.

Słowo się rzekło i oto w pracowni pojawia się Diabeł. Przystępuje od razu do swego niecnego dzieła. Zaczyna kusić starego naukowca. Pomagają mu w tym jego kompani. Na początek oferuje Twardowskiemu wieczną młodość. I tak oto na naszych oczach następuje zamiana starego naukowca w Młodego Twardowskiego. Diabeł tryumfuje, a Młody Twardowski oszołomiony tym, co zaszło, udaje się z Diabłem w Nieziemską Podróż.

 Pierwszym etapem podróży jest Kraina Złota. Za chwilę pojawi się w niej Diabeł z Młodym Twardowskim. Złoto skrzy się i mieni przyciągając swym blaskiem, zapewniając niewyobrażalne bogactwo.

Oczom oszołomionego Twardowskiego ukazuje się Bogini Złota. Próbuje go oczarować, lecz Młody Twardowski nie daje się tak łatwo zwieść złotym pokusom. Widząc to Diabeł postanawia stworzyć piękną i zmysłową Kobietę w Czerwieni. Tylko ona może namówić Twardowskiego do podpisania cyrografu. Młody Twardowski w znacznym stopniu ulega powabowi Kobiety w Czerwieni. Diabeł, choć jeszcze nie ma w swoich łapach cyrografu, jest bliski zwycięstwa. Chcąc odebrać duszę Twardowskiemu kieruje się z nim do Rzymu.

AKT II

W drodze do Rzymu Diabeł i Młody Twardowski pojawiają się na Rynku w Krakowie. Rynek tętni życiem. W tłumie pojawia się Twardowska. Młody Twardowski unika jej i pozostaje przez nią nierozpoznany, ale serce żony podpowiada, że to chyba ktoś bardzo jej bliski. Moment ich spotkania przerywa galop Lajkonika, który przechadzających się turystów zaprasza do wspólnego tańca.

Szczególną uwagę przykuwa Animator lalek. Ku uciesze dorosłych i dzieci prezentuje taniec swoich zabawek. W czasie beztroskiej zabawy Diabeł mąci ludziom w głowach.

Porywa wszystkich w szalony, demoniczny taniec, który okazuje się być zapowiedzią nieszczęścia. Rzeczywiście, radosny nastrój zostaje przerwany.

Oto pojawia się zrozpaczona Matka, która niesie na rękach umierające dziecko. Za nią pojawia się Śmierć i nie opuszcza Matki z dzieckiem ani na chwilę. Młody Twardowski pomimo licznych zabiegów Diabła nie umie pozostać nieczuły na tak wielki dramat. Podejmuje najważniejszą w swoim życiu decyzję. W zamian za życie dziecka oddaje Diabłu cyrograf.

Diabeł w swoim cynizmie ukazuje Młodemu Twardowskiemu obrazy z jego wcześniejszego życia, które bezpowrotnie utracił w zamian za bogactwo, namiętność i wieczną młodość.

Oczom młodego Twardowskiego ukazuje się pracownia naukowca, ukochana żona Twardowska. Na horyzoncie ze swoją mamą bawi się dziewczynka, która odzyskała życie dzięki niemu. Ten dobry uczynek sprawia, że Młody Twardowski odnajduje w sobie resztki sił by walczyć z Diabłem. Niestety zło jest silniejsze. Diabeł wygrywa i porywa Młodego Twardowskiego do Rzymu, gdzie jak głosi legenda ma wziąć we władanie jego duszę.

Przed wejściem do Casino AMOR kłębi się tłum paparazzi. Za chwilę odbędzie się pokaz mody z udziałem sławnych modelek i celebrytów. Paparazzi są podnieceni, krzykliwi i natrętni. Każdy z nich chce zrobić jak najlepszą fotkę mającym pojawić się „gwiazdom” i „gwiazdkom”. W tłumie pojawia się Diabeł z Młodym Twardowskim, któremu Diabeł pozwala zaistnieć w tym świecie tak, by poczuł smak sławy.

W pewnej chwili Diabeł rozpuszcza wśród zgromadzonych plotkę. Plotka zaczyna żyć własnym życiem. Zmanipulowani przez niego dziennikarze zaczynają zachowywać się jak marionetki. We wnętrzu kasyna goście oddają się wszelkim uciechom. Diabeł i Młody Twardowski tańczą z dwiema pięknymi kobietami: Bogactwem i Namiętnością, które staną się przekleństwem bohatera. Młody Twardowski tak zatraca się w tańcu, że nie dostrzega podstępu.

 Casino AMOR wspak to ROMA czyli Rzym.

Teraz już Diabeł może odebrać mu duszę.

Pracownia Twardowskiego. Przerażony Twardowski budzi się w swojej pracowni. Nie może do końca uwierzyć. Czyżby to wszystko okazało się snem? Za oknem świeci wielki księżyc niczym pieczęć Diabła na nocnym niebie. Kusi swym pięknem.

recenzje T_DETAILS_SHOW_MORE

Adam Czopek, Maestro.net, 1.12.2021
Powstało barwne, dynamiczne przedstawienie o właściwej dramaturgii, bogate w liczne epizody eksponujące wspomniane tematy zrealizowane w konwencji snu głównego bohatera. Nie można przy tym odmówić choreografowi umiejętności łączenia tańca klasycznego z elementami i formą tańca współczesnego oraz charakterystycznego. Ważnym czynnikiem budującym klimat całego przedstawienia były pełne fantazji kostiumy i scenografia Marii Balcerek wspomagane przez światła i projekcje przygotowane przez Marcina Nogasa. […] Przechodząc do poziomu wykonawczego należy zaznaczyć, że cały zespół baletowy Opery Krakowskiej dał w tym spektaklu dowód drzemiących w nim możliwości twórczych. Na jego tle błyszczeli niczym gwiazdy, Dzmitry Prokharau w roli Diabła, Yauheni Raukuts jako Młody Twardowski i Agnieszka Chlebowska – Kobieta w Czerwieni. Podobały się również Sofia Manca i Marianna Morfin-Schanchez w efektownej choreografii Lalek Krakowskich. Tomasz Tokarczyk przy dyrygenckim pulpicie starał się wyeksponować liryczne fragmenty i symfoniczny charakter muzyki Różyckiego. Czujnie też pilnował tempa pomagając w ten sposób tancerzom w spokojnym wykonaniu swoich zadań.
pełna recenzja T_DETAILS_SHOW_MORE
Lesław Czapliński, Maestro.net.pl, 02.12.2021
Choreografia [Violetty Suski] odznacza się znaczną pomysłowością, na przykład w pas de deux realnego Twardowskiego z fotelem na kółkach, będącym dość niesubordynowanym, wymykającym się partnerem, tak że w końcu trzeba go uwiązać. A także poczuciem humoru w scenach charakterystycznych z wierzycielami oraz z żoną bohatera.
pełna recenzja T_DETAILS_SHOW_MORE
Dorota Pietrzyk, Presto, 03.12.2021
Stary Twardowski (Yauheni Yatskevich) doskonale wykonuje układ z krzesłem (na gumce!), lecz arcymistrzem skoków i piruetów jest Młody Twardowski (Yauheni Rakuts). Zresztą wszyscy tańczą doskonale. Nieco androginiczny Diabeł (Dzmitry Prokharau), w płaszczu przypominającym wydekoltowaną suknię, z doskonałym makijażem, ale… bez rogów! Jak złoty motyl tańczy filigranowa Malika Tokkozhina bardzo trudne solo oraz duet z Twardowskim. Zachwyciły mnie jej lekkość, gibkość i niebywała precyzja wykonywanych figur.

No i złoty kostium! Tu po raz kolejny praca pani Marii Balcerek zabłysła fajerwerkami jej niezwykłej wyobraźni i umiejętności wyczucia tancerza. Ubrać go tak, by mógł się doskonale poruszać i jednocześnie świetnie wyglądać, to wielki talent.
pełna recenzja T_DETAILS_SHOW_MORE
Anna Woźniakowska, blog Anna o muzyce, 27.11.2021
A sam spektakl ogląda się z przyjemnością, w czym wielka zasługa Marii Balcerek, twórczyni barwnych kostiumów i oszczędnej scenografii, oraz Marcina Nogasa którego dziełem są multimedia i gra świateł. Ale przede wszystkim z przyjemnością ogląda się artystów krakowskiego baletu i uczniów Studia Baletowego. Protagoniści: Yauheni Yatskevich – Stary Twardowski, Yaoheni Raukuts – Młody Twardowski, Dzmitry Prokharau – Diabeł, Wioletta Maciejewska – Pani Twardowska, Malika Tokkozhina – Kobieta złota, Agnieszka Chlebowska – Kobieta w czerwieni, Gabriela Kubacka – Matka stworzyli piękne i prawdziwe postaci.
pełna recenzja T_DETAILS_SHOW_MORE

Trailer

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego”, w ramach programu „Taniec”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca