Balet

Sen nocy letniej

Felix Mendelssohn-Bartholdy

Giorgio Madia
Marcin Nałęcz-Niesiołowski

1 godzina 30 minut

Szczegóły bilety

szczegóły

informacje

czas trwania

1 godzina 30 minut

kompozytor

Felix Mendelssohn-Bartholdy

premiera w Operze Krakowskiej

25.10.2019

opis

Twórczość Szekspira była niejednokrotnie źródłem inspiracji kompozytorów. „Snem nocy letniej” zachwycił się 17-letni Mendelssohn do tego stopnia, iż stworzył swoją sławną „Uwerturę koncertową” do szekspirowskiej komedii, a kilkanaście lat później, na zamówienie króla pruskiego, muzykę do całego dzieła, w tym tak rozpoznawalne części, jak „Scherzo” czy „Marsz weselny”. Melodyjna, lekka, liryczna, romantycznie nastrojowa, z mocno zaznaczoną fantastyką muzyka Mendelssohna stała się z kolei natchnieniem dla choreografów. „Sen nocy letniej” miał wiele wersji baletowych, ich twórcami byli tak sławni, jak: M. Petipa, M. Fokin czy G. Balanchine. W Polsce mogliśmy zobaczyć balet Johna Neumeiera, stworzony dla Staatsoper w Hamburgu (1977), który wystawił w 2013 r. Polski Balet Narodowy. Twórcą Snu nocy letniej na naszej scenie jest włoski choreograf Giorgio Madia, znany krakowskiej publiczności jako autor baletowej wersji „Kopciuszka” (2010) i baletu-opery „Orfeusz i Eurydyka” Ch. W. Glucka (2013).

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

plakat

autor plakatu

Luigi Scoglio

realizatorzy i obsada

realizatorzy

Reżyseria, choreografia, reżyseria światła: Giorgio Madia
Kierownictwo muzyczne: Marcin Nałęcz-Niesiołowski
Scenografia i kostiumy: Alexander J. Mudlagk
Przygotowanie chóru: Jacek Mentel, Joanna Wójtowicz, Janusz Wierzgacz

Asystenci choreografa: Duilio Ingraffia, Katarzyna Aleksander-Kmieć, Marek Fiertek
Asystent kierownika muzycznego: Joachim Kołpanowicz
Asystentka scenografa i kostiumografa: Agata Pinkosz
Inspicjenci: Mateusz Makselon, Agnieszka Sztencel

obsada

PUK | Gabriele Togni

OBERON/ TEZEUSZ | Oleg Eromkin

TYTANIA/ HIPOLITA | Gabriela Kubacka

HERMIA | Malika Tokkozhina

LIZANDER | Dzmitry Prokharau

HELENA | Mizuki Kurosawa

DEMETRIUSZ | Yauheni Yatskevich

BOTTOM | Maciej Pluskowski

CHŁOPIEC INDYJSKI | Zofia Marciniak (4.11, 6.11), Maja Marcisz (5.11)

Elfy:
Paulina Cisłowska, Julia Galambos, Bożena Kowalska, Anastasiya Krasouskaya, Sofia Manca, Mariana Morfin-Sanchez, Dina Ratoń, Agata Steinke-Wojtala, Weronika Wilczyńska, Teresa Żurowska, Alex Fehr, Andrei Kryshchanovich, Maciej Pluskowski, Yauheni Raukuts, Vadzim Trukhan, Fabian von Lindern, Andrea Zulian, Adam Mośko

Śpiewacy:

ELF I | Iwona Socha (4.11), Paula Maciołek (5.11, 6.11)

ELF II | Monika Korybalska (4.11, 6.11), Ewa Menaszek (5.11)

Aktorzy:

Quince | Michał Kutnik
Snug | Rafał Kuźma
Starveling | Roland Rajzer
Flute | Jacek Wróbel (4.11, 6.11), Alan Bochnak (5.11)
Snout | Rafał Piętka-Wodyński

ORKIESTRA, STUDIO BALETOWE i CHÓR ŻEŃSKI OPERY KRAKOWSKIEJ
dyrygent: Marcin Nałęcz-Niesiołowski

bilety

Kategoria A

miejsca I Loża Marszałkowska

140 zł

miejsca II Amfiteatr rzędy IV-IX

95 zł

miejsca III Amfiteatr rzędy I-III i X-XII

75 zł

miejsca IV Amfiteatr miejsca boczne i rzędy XIII-XIV; Loże boczne Prawa i Lewa (piętro); Balkon rzędy I-II

45 zł

miejsca V Balkon rzędy III-IV

35 zł

libretto

Tezeusz i Hipolita planują zaślubiny Hermii i Demetriusza, które mają się odbyć już za cztery dni, jednakże Hermia jest zakochana w Lizandrze. Demetriusz owszem kocha Hermię, ale sam jest obiektem westchnień jej przyjaciółki imieniem Helena. Tezeusz tymczasem przyzywa Petera Quince*, aby dla uświetnienia uroczystości weselnej przygotował wraz z grupą aktorów-amatorów spektakl „O Pyramie i Tysbe”. W roli głównej zostaje obsadzony Nick Bottom**, który okazuje się aktorem wręcz beznadziejnym. Zdegustowany okropną grą Bottoma, duszek Puk przemienia jego głowę w ośli łeb.

Lizander i Hermia, by nie dopuścić do jej ślubu z Demetriuszem, postanawiają uciec i ze swego planu zwierzają się Helenie, która próbując rozpaczliwie zyskać miłość Demetriusza, decyduje się wyjawić mu spisek kochanków.

Helena zasypia i we śnie znajduje się w czarodziejskim lesie, w którym Hipolita i Tezeusz przemieniają się w parę kochanków – królową elfów Tytanię i króla elfów Oberona. Przybycie tajemniczego chłopca z dalekich Indii wprowadza zamęt w pożycie pary królewskiej, Tytania bowiem pragnie zawłaszczyć go dla własnej rozrywki. Oberon, również zafascynowany przybyszem, spiera się z Tytanią o pieczę nad chłopcem.

Oberon wysyła swego psotnego błazna Puka, aby odnalazł Kwiat, którego pyłek sprawia, że posypana nim osoba zakocha się w pierwszym stworzeniu, które zobaczy po przebudzeniu. Kiedy Tytania zapada w sen, Puk prószy jej oczy miłosnym pyłkiem.

Bottom, nieświadom swej przemiany, przemierzając las budzi Tytanię, która natychmiast się w nim zakochuje. Królowa bez oporu oddaje chłopca Oberonowi, ponieważ sama nie widzi już świata poza Bottomem. Tymczasem czworo młodych kochanków wędruje przez las: Helena podąża za Demetriuszem, a Demetriusz za Hermią i Lizandrem. Oberon jest świadkiem bezwzględnego traktowania Heleny przez Demetriusza i litując się nad dziewczyną poleca Pukowi, aby zaprószył miłosnym pyłkiem oczy Demetriusza w momencie, gdy będzie wiadomo, że pierwszą osobą, którą ujrzy po przebudzeniu, będzie Helena.

Niestety Puk najpierw bierze Lizandra za Demetriusza i jemu sypie pyłek w oczy. Helena, nadal szukająca w lesie Demetriusza, przechodzi obok i budzi śpiącego Lizandra – ten natychmiast się w niej zakochuje. Teraz w Helenie kochają się zarówno Lizander, jak i Demetriusz. Zanim dojdzie między nimi do poważnego konfliktu, Oberon każe Pukowi spowić las mgłą, która sprawi, że nie będą w stanie się odnaleźć.

Kiedy wszyscy śpią, Puk odwraca czar rzucony na Lizandra. Innym zaklęciem pozbawia wszystkich zakochanych pamięci o wydarzeniach, jakie zaszły w lesie. Plan Oberona się spełnił, zatem uwalnia on Tytanię spod działania czaru i nakazuje Pukowi odczarowanie oślej głowy Bottoma.

Król Oberon wydaje także zarządzenie, aby przygotowano uroczystości weselne dla Hermii i Lizandra oraz Heleny i Demetriusza. Wszyscy mogą się wreszcie nacieszyć przezabawnym widowiskiem „O Pyramie i Tysbe”.

Giorgio Madia

w polskich tłumaczeniach najczęściej: Pigwa*, Spodek**

recenzje

Aleksandra Kaleta, Dziennik Teatralny, 04.05.2021

Muzyka jest bardzo piękna i dynamiczna. Użyto tutaj „Uwertury koncertowej" stworzonej przez siedemnastoletniego wówczas Felixa Mendelssohna, który z zachwytu nad dziełem Szekspira stworzył ów utwór. Dodano także IV część Symfonii Włoskiej. Kierownictwem muzycznym zajął się Marcin Nałęcz – Niesiołowski. Głos solowy a także chórzystki podporządkowują się tutaj w ruchu scenicznym do scen baletowych, natomiast aktorzy mają swój teatr w teatrze, czyli swego rodzaju komedię dell'arte. (...)

Spektakl jest zagrany w sposób i komediowy, i romantyczny. Gra światła i scenografii wprowadza nas w coraz to nowe sekrety magicznego lasu i w zagmatwane losy zakochanych par. Piękne wirujące sylwetki tancerzy, gra aktorska i cudowny śpiew zapraszają nas, aby wejść w ten zaczarowany świat mitów i baśni.

Weszłam i zakochałam się.

pełna recenzja

Łukasz Gazur, Gazeta Krakowska, 30.10.2019

W balecie - wiadomo, ważna jest choreografia i przestrzenna opowieść. Ta okazała się nadzwyczaj udana. Także dlatego, że wybitny choreograf, Giogrio Madija, doskonale rozpoznał nie tylko przestrzeń sceny Opery Krakowskiej (nie największą!), ale i możliwości tancerzy. Skomponował ciekawą choreograficzną opowieść, która wydobywa komediową warstwę, nie idąc w uproszczenia. (...)

Poza płynną, wykorzystującą naturalne przebiegi ruchu choreografią, na uwagę zasługują same występy włoskich tancerzy - Gabriele Togniego i Alfreda Grambone (odpowiednio Puka i Oberona). Tańczyli precyzyjnie i z lekkością. Wypadli fenomenalnie - co nie znaczy, że pozostałej części zespołu nie należą się wyrazy uznania. Wręcz przeciwnie! Takimi produkcjami tancerze Opery Krakowskiej udowadniają, że wciąż pracują nad przeskoczeniem na wyższy poziom.

pełna recenzja