Wybór tej opery Pucciniego zawsze świadczy o ambicjach teatru, sam dobór wykonawców jest wyzwaniem. W Operze Krakowskiej opowieść o chińskiej księżniczce, która skazywała na śmierć pretendentów do jej ręki, bo nie potrafili rozwiązać trzech zagadek, stanowi zwieńczenie rządów dyrektora Bogusława Nowaka. Za jego kadencji teatr ciekawie rozszerzał repertuar, postępy poczyniły orkiestra i chór, czego ta premiera stała się kolejnym dowodem. […] Ciekawie wypadła zwłaszcza zaskakująco liryczna Turandot Chodowicz, a także bohaterski Kalaf Sutowicza. Komediową przeciwwagę dla nich stanowił precyzyjnie poprowadzony tercet cesarskich urzędników (Jacek Jaskuła, Adrian Domarecki, Łukasz Gaj).
Jacek Marczyński, Rzeczpospolita (czytaj dalej)


… to co dane nam było wczoraj oglądać i słuchać, na długo – myślę – pozostanie w pamięci miłośników opery. Dawno bowiem nie widziałam i nie słyszałam spektaklu przygotowanego i zaprezentowanego z taką pieczołowitością. […] Piękne kolorystycznie widowisko, z ciekawymi pomysłami multimedialnymi, doskonale współgrało z muzyką Pucciniego – barwną, dźwięczącą oryginalnie za sprawą orientalizowanej instrumentacji. Tomasz Tokarczyk odpowiedzialny za stronę muzyczną krakowskiej prezentacji Turandot te „wschodnie” elementy udanie połączył z późnoromantyczną pucciniowską frazą. Wydobył z operowej orkiestry niespotykane dotąd kolory i równie niespotykaną ekspresję. Wspaniale brzmiały chóry – mieszany i dziecięcy (przygotowanie Janusz Wierzgacz, Joanna Wótowicz, oraz Marek i Beata Kluzowie). Akcję sceniczną dobrze wspierała choreografia Moniki Myśliwiec. […] Z radością przyjęłam powrót po latach na krakowską scenę Piotra Kusiewicza. Przed pół wiekiem na niej debiutował, a teraz nadał Cesarzowi Altoumowi wiele ciepła i mądrości.
Anna Woźniakowska, Anna o muzyce (czytaj dalej)


Pod względem wokalnym spektakl stoi na bardzo wysokim poziomie. Emocje, jakie potrafią wydobyć z siebie poszczególni śpiewacy, świetnie obrazują to, co dzieje się wewnątrz każdego bohatera. Szczególnie warty odnotowania jest z pewnością występ Katarzyny Oleś-Blachy, śpiewającej partię Liu. Na mnie jednak, największe wrażenie wywarły partie śpiewane przez tłum poddanych. Chór uciemiężonego ludu dosłownie dudnił w uszach widzów/słuchaczy. Orkiestra pod dyrygenturą Tomasza Tokarczyka świetnie wyodrębniała „orientalne” akcenty spektaklu, przez co fabularne Chiny nie wydawały się już tak odległe.  „Turandot” w Operze Krakowskiej trafi do widzów w różnym wieku. Starsza widownia nie musi obawiać się realizacji cytatu z Kantora, że „Do teatru nie wchodzi się bezkarnie”, więc może spędzić wieczór bez zażywania tabletek na uspokojenie. Z kolei dla młodszych jest to świetna okazja do odczarowania opery jako trącącej myszką rozrywki dla posiwiałych snobów. Tak czy owak – do opery marsz!
Piotr Gaszczyński, Teatr dla Wszystkich (czytaj dalej)


Podczas premierowego wykonania usłyszeliśmy solistów: Wiolettę Chodowicz (Turandot), Piotra Kusiewicza (Cesarz Altoum), Wojtka Gierlacha ( Timur), Dominika Sutowicza (Kalaf),  Katarzynę Oleś-Blacha (Liu),  Jacka Jaskułę (Ping),  Adriana Domareckiego (Pang ), Łukasza Gaja (Pong), Adama Szerszenia (Mandaryn), Michała Błockiego (Książę Persji).

26 marca wystąpiłi: Agnieszka Kuk (Turandot), Krzysztof Kozarek (Cesarz Altoum), Wołodymyr Pańkiw ( Timur), Tomasz Kuk (Kalaf),   Iwona Socha (Liu), Patryk Wyborski (Ping), Jarosław Bielecki (Pang),  Adam Sobierajski (Pong),  Michał Kutnik (Mandaryn), Michał Błocki (Książę Persji).

Scenografię i kostiumy przygotowała  Ilona Binarsch, choreografię – Monika Myśliwiec. Reżyserię świateł objął Kamil Lenda, natomiast autorem multimediów jest Radosław Cabała. Za przygotowanie Chóru odpowiadał  Janusz Wierzgacz, zaś Chóru Dziecięcego – Marek Kluza.