Cookies Ta strona wykorzystuje pliki cookies (niewielkie pliki tekstowe przechowywane przez przeglądarkę internetową na urządzeniu użytkownika) m.in. do analizy statystycznej ruchu, dopasowania wyglądu i treści strony do indywidualnych potrzeb użytkownika). Pozostawiając w ustawieniach przeglądarki włączoną obsługę plików cookies wyrażasz zgodę na ich użycie. Jeśli nie zgadzasz się na wykorzystanie plików cookies zmień ustawienia swojej przeglądarki.

Repertuar RepertuarEN

Wspominamy tych, którzy odeszli

Wspominamy tych, którzy odeszli

W tych szczególny dniach, 1 i 2 listopada, w uroczystość Wszystkich Świętych i w Dzień Zaduszny, zatrzymujemy się na chwilę w biegu codziennego życia, a nasze myśli przepełniają wspomnienia o bliskich, których nie ma już wśród nas.
My także wspominamy dziś tych, których pożegnaliśmy w ostatnim roku. Pamiętamy ich jako wspaniałych ludzi i cieszymy się, że mogliśmy doświadczyć spotkania z tak wybitnymi osobowościami.
Kazimierz Pustelak (1930-2021)
Wybitny tenor i wieloletni dziekan Wydziału Wokalnego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Publiczność i krytycy cenili go za liczne kreacje operowe, m.in. w dziełach S. Moniuszki, W. A. Mozarta, G. Verdiego. Był także uznanym interpretatorem repertuaru oratoryjnego i pieśniowego. Jego debiut sceniczny odbył się w Operze Krakowskiej (wówczas Miejskim Teatrze Muzycznym) w roli Su-Czonga w Krainie uśmiechu F. Lehára. Krakowska publiczność pamięta go także m.in. jako Leńskiego w Eugeniuszu Onieginie (1956), Rodolfa w Cyganerii, hrabiego Almavivę w Cyruliku sewilskim (1957), tytułowej partii w Opowieściach Hoffmanna czy też Księcia w Rigoletcie (1959).

Tadeusz Bradecki (1955-2022)
Wybitny aktor, reżysera, a także eseista i dramaturg. Krakowska publiczność zapamięta go m.in. jako dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Starego, miłośnicy opery - jako reżysera inscenizacji "Don Giovanniego" W.A. Mozarta dla naszego Teatru. Realizację 1997 roku przygotował we współpracy z Kaiem Bumannam (kierownictwo muzyczne), Janem Polewką (scenografia, kostiumy), Dorotą Morawetz (kosiumy) oraz Leszkiem Czarnotą (choreografia). W obsadzie premierowej wystąpili m.in. Andrzej Biegun (Don Giovanni), Monika Swarowska-Walawska (Donna Anna), Krystyna Tyburowska (Donna Elwira) i Przemysław Firek (Leporello).

Jan Malik (1945-2022)
muzyk, rzeźbiarz, poeta i przewodnik górski, wieloletni skrzypek w Orkiestrze naszego teatru. Sztuka była obecna w jego życiu od najmłodszych lat – należał do wielopokoleniowej rodziny krakowskich szopkarzy, we wczesnym dzieciństwie wymarzył też sobie grę na skrzypcach. Między próbami orkiestry znajdował czas na inną pasję – tworzenie drewnianych rzeźb sakralnych (szczególnie maryjnych), twórczo nawiązujących do tradycji świątków, często wykorzystując m.in. ludową symbolikę ziół i roślin górskich. Malik fotografował swoje rzeźby w beskidzkim krajobrazie, zaś zawarty w nich przekaz uzupełniał wierszami (z inspiracji zaprzyjaźnionego poety Jerzego Harasymowicza), a w końcu i autorską muzyką. Z powstałych w ten sposób ponad 50 pieśni układał misteria maryjne, które wykonywał niekiedy z córką Cecylią. Był także autorem kilkudziesięciu psalmów i wielu utworów na okarynę.

Barbara Barska-Féherpataky (1941-2022)
Uznana śpiewaczka i aktorka, wieloletnia Solistka naszego Teatru. Pracę artystyczną rozpoczęła w chórze Miejskiego Teatru Muzycznego w Krakowie (dzisiejszej Opery Krakowskiej), gdzie śpiewała w latach 1964-1966. W 1966 roku, w zastępstwie chorej koleżanki, wystąpiła w partii Saffi w "Baronie cygańskim" Johanna Straussa II. Rola ta otworzyła jej drzwi do kariery solistycznej - na krakowskiej scenie zobaczył ją dyrektor Państwowego Teatru Muzycznego w Szczecinie Edmund Wayda, który zaproponował młodej artystce angaż do swojego teatru. Gdy w 1970 roku wróciła do Krakowa, stała się gwiazdą tutejszej sceny operetkowej. W grudniu zadebiutowała partią Hanny Glawari w Wesołej wdówce Franza Lehára, zyskując uznanie publiczności i krytyków teatralnych. Jacek Berwaldt pisał w "Dzienniku Polskim": „Tytułową postać Hanny Glawari kreuje Barbara Barska; z powodzeniem dźwiga ciężar trudnej roli, prezentując aktorstwo wyjątkowo dojrzałe, zdyscyplinowane oraz dużą kulturę śpiewu” (J. Berwaldt, Wesoła wdówka, „Dziennik Polski”, 28.12.1971.). Kolejne kreacje stworzyła m.in. w "Lady Fortunie" G. Kramera (Marta), "Hrabinie Maricy" (Marica) i "Księżniczce czardasza" (Silva) E. Kálmána, "Hrabim Luksemburgu" F. Lehára (Angèle Didier), "Królu walca" (Angelika) J. Straussa II, "Swobodnym wietrze" (Regina se Saint-Cloud) I. Dunajewskiego.

Maria Dimitrow
Tancerka, choreograf i wybitna pedagog, przez ponad 40 lat związana ze Studiem Baletowym naszego Teatru. Od powstania Studia w 1963 r. (przy ówczesnym Miejskim Teatrze Muzycznym) prowadziła zajęcia z dziećmi i młodzieżą; niedługo potem objęła nad nim kierownictwo. Dzięki jej wieloletniej pracy i opiece Studio osiągnęło wysoką jakość kształcenia, a jego absolwenci tańczyli - i tańczą - nie tylko w Operze Krakowskiej, lecz także w innych polskich teatrach muzycznych. W 2003 r. z rąk wojewody małopolskiego Jerzego Adamika odebrała Złoty Krzyż Zasługi. W 2008 r., podczas obchodów 45-lecia Studia Baletowego, wyróżniona została przez prezydenta Krakowa Jacka Majchrowskiego odznaką Honoris Gratia.

Kai Bumann (1961-2022)
Dyrygent i kierownik artystyczny naszego Teatru w sezonie 1997/1998. Urodził się w 1961 roku w Berlinie, ukończył wydział dyrygentury tamtejszej Hochschule der Künste. Był laureatem Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego w Genewie (1994). Był pierwszym dyrygentem Staatstheater w Wiesbaden i stałym gościem berlińskiej Deutsche Oper, głównym dyrygentem Swiss Youth Symphony Orchestra w Zurychu. Jednocześnie współpracował z najważniejszymi ośrodkami muzycznymi w Polsce. Pełnił stanowisko dyrektora artystycznego Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku (2008-2012), Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy (2015-2020), był także stałym dyrygentem Warszawskiej Opery Kameralnej, pierwszym gościnnym dyrygentem w Filharmonii Łódzkiej, współpracował z Operą Narodową w Warszawie. Od 2010 prowadził też klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Był kierownikiem artystycznym naszego Teatru w sezonie 1997/1998 oraz kierownikiem muzycznym spektakli "Don Giovanni" W.A. Mozarta (1997) i "Czarna maska" K. Pendereckiego (1998), a w sezonie 2021/2022 także "Mozarta i Salieriego" N. Rimskiego-Korsakowa.

Helena Łazarska (1934-2022)
Ceniona śpiewaczka operowa (sopran) i wybitna pedagog, często nazywana Pierwszą Damą polskiej pedagogiki wokalnej. Pierwsze kroki na drodze artystycznej stawiała w Operze Śląskiej w Bytomiu. Jako śpiewaczka koncertowała w najważniejszych salach w całej Europie, byłym ZSRR, Ameryce Południowej. Szczególnie ceniono ją za jej działalność pedagogiczną, którą rozpoczęła na początku lat 70., ucząc w wyższych szkołach muzycznych w Katowicach, Gdańsku oraz Krakowie, gdzie przez szereg lat była kierownikiem Katedry Wokalistyki. Była także konsultantem wokalnym w naszym Teatrze oraz Operze Bałtyckiej oraz inicjatorką i twórczynią koncepcji Międzynarodowego Festiwalu i Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu.