Wystawy w Operze Krakowskiej
Wystawy w Operze Krakowskiej
Antresola Opery Krakowskiej to miejsce, w którym teatr wchodzi w dialog z publicznością – to tu artyści i realizatorzy spotykają się z widzami w trakcie spotkań przedpremierowych, konferencji prasowych, czy wreszcie antraktów przedstawień. To także przestrzeń, w której prezentowane są różne oblicza sztuk składających się na magię sceny – a to dzięki tematycznym wystawom, przybliżającym m.in. tajniki scenografii, kostiumografii czy sztuki plakatu.
Historia „Turandot”, ostatniej opery Giacomo Pucciniego. Wystawa z kolekcji Adama Czopka.
Pierwszej premierze „Turandot” w historii krakowskiej sceny operowej towarzyszy szczególna wystawa. Na Antresoli Opery Krakowskiej oglądać można materiały archiwalne i zdjęcia ze zbiorów Adama Czopka, upamiętniające wystawienia arcydzieła G. Pucciniego w teatrach polskich i zagranicznych. „Dawno temu, kiedy zacząłem gromadzić materiały na temat "Turandot" wymyśliłem sobie, że najlepiej byłoby gdyby udało mi się zgromadzić plakat, afisz, program i kilka zdjęć z każdej inscenizacji. Niestety, okazało się to jednak niemożliwe, a jednak mimo tego zastrzeżenia udało mi się zgromadzić wcale pokaźną kolekcję plakatów i afiszy (ponad 40), programów (ponad 60) oraz ponad setkę zdjęć z niemal całego świata, w tym dokumentację wszystkich realizacji w Polsce”, mówi autor kolekcji.
Wśród najcenniejszych eksponatów znajdują się materiały z polskiej premiery "Turandot" z 1932 roku na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie oraz kolekcja zdjęć największych wykonawczyń tytułowej partii – w tym Marii Callas, Birgit Nilsson czy wreszcie pochodzącej z Białegostoku Rosy Raisy (Róży Burchstein), która kreowała rolę Turandot podczas prapremiery w mediolańskiej La Scali w 1926 roku. Kolejnym polskim akcentem jest pamiątkowe zdjęcie Jana Kiepury, który miał opinię wspaniałego wykonawcy partii Kalafa.
Wystawę można obejrzeć jeszcze do 4 kwietnia, na godzinę przed spektaklami w Operze Krakowskiej oraz w trakcie antraktów.
Wśród najcenniejszych eksponatów znajdują się materiały z polskiej premiery "Turandot" z 1932 roku na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie oraz kolekcja zdjęć największych wykonawczyń tytułowej partii – w tym Marii Callas, Birgit Nilsson czy wreszcie pochodzącej z Białegostoku Rosy Raisy (Róży Burchstein), która kreowała rolę Turandot podczas prapremiery w mediolańskiej La Scali w 1926 roku. Kolejnym polskim akcentem jest pamiątkowe zdjęcie Jana Kiepury, który miał opinię wspaniałego wykonawcy partii Kalafa.
Wystawę można obejrzeć jeszcze do 4 kwietnia, na godzinę przed spektaklami w Operze Krakowskiej oraz w trakcie antraktów.
Wystawa z okazji 100. Rocznicy urodzin Józefa Szajny
„Ta wersja Fausta (…) może się widzowi podobać lub nie podobać – to dobre prawo widza – ale na pewno nie może on wobec niej pozostać obojętny.”
Jerzy Parzyński, „Echa Krakowa”, 11.05.1967 r.
8 maja 1967 roku na deskach Miejskiego Teatru Muzycznego w Krakowie miała miejsce premiera „Fausta” Ch. Gounoda. Kierownikiem muzycznym i reżyserem realizacji był ówczesny dyrektor krakowskiej sceny, Kazimierz Kord; scenografia i kostiumy były dziełem Józefa Szajny (13 marca 1922 – 24 czerwca 2008) – wybitnego malarza, scenografa, reżysera, twórcy nowatorskich przedstawień teatralnych, głównego reprezentanta nurtu zwanego teatrem narracji plastycznej. Wystawa z okazji setnej rocznicy jego urodzin przypomina tę inscenizację, która odbiła się szerokim echem w krakowskim środowisku muzycznym. Wśród eksponatów znajdują się materiały archiwalne dotyczące spektaklu: plakat, afisz, program, projekty scenografii i kostiumów, fotografie oraz wybrane recenzje.
„Przystępując do pracy nad Faustem Kazimierz Kord i scenograf Józef Szajna, który ma swój duży udział także w reżyserii, przyjęli koncepcję, (...) że cały faustowski dramat rozgrywa się nie w konkretnych realiach historycznych, lecz w świadomości filozofa. Przedstawienie krakowskie spięte jest więc jak dobrą klamrą – sceną w pracowni Fausta, w której stary uczony przeżywa swoją klęskę i marzy o powtórnym, lepszym życiu. Czy może być ono lepsze, choćby organizowane z pomocą szatana?”
T. Grabowska, Krakowski eksperyment z „Faustem”, „Trybuna Ludu”, 8.06.1967.
Wystawę można obejrzeć jeszcze do 31 marca, na godzinę przed spektaklami w Operze Krakowskiej oraz w trakcie antraktów.
Jerzy Parzyński, „Echa Krakowa”, 11.05.1967 r.
8 maja 1967 roku na deskach Miejskiego Teatru Muzycznego w Krakowie miała miejsce premiera „Fausta” Ch. Gounoda. Kierownikiem muzycznym i reżyserem realizacji był ówczesny dyrektor krakowskiej sceny, Kazimierz Kord; scenografia i kostiumy były dziełem Józefa Szajny (13 marca 1922 – 24 czerwca 2008) – wybitnego malarza, scenografa, reżysera, twórcy nowatorskich przedstawień teatralnych, głównego reprezentanta nurtu zwanego teatrem narracji plastycznej. Wystawa z okazji setnej rocznicy jego urodzin przypomina tę inscenizację, która odbiła się szerokim echem w krakowskim środowisku muzycznym. Wśród eksponatów znajdują się materiały archiwalne dotyczące spektaklu: plakat, afisz, program, projekty scenografii i kostiumów, fotografie oraz wybrane recenzje.
„Przystępując do pracy nad Faustem Kazimierz Kord i scenograf Józef Szajna, który ma swój duży udział także w reżyserii, przyjęli koncepcję, (...) że cały faustowski dramat rozgrywa się nie w konkretnych realiach historycznych, lecz w świadomości filozofa. Przedstawienie krakowskie spięte jest więc jak dobrą klamrą – sceną w pracowni Fausta, w której stary uczony przeżywa swoją klęskę i marzy o powtórnym, lepszym życiu. Czy może być ono lepsze, choćby organizowane z pomocą szatana?”
T. Grabowska, Krakowski eksperyment z „Faustem”, „Trybuna Ludu”, 8.06.1967.
Wystawę można obejrzeć jeszcze do 31 marca, na godzinę przed spektaklami w Operze Krakowskiej oraz w trakcie antraktów.