Opera
Kopciuszek (wersja sceniczna)
Gioacchino Rossini
2
godziny
30
minut
Dostępne terminy
data
godzina
miejsce
informacje
bilety
10
lipca
19:30,
czwartek
10
lipca,
czwartek
19:30
Duża Scena
VII Royal Opera Festival
12
lipca
18:00,
sobota
12
lipca,
sobota
18:00
Duża Scena
VII Royal Opera Festival
szczegóły
informacje
czas trwania
2
godziny
30
minut
kompozytor
Gioacchino Rossini
opis
Sceniczna wersja Kopciuszka w Operze Krakowskiej będzie wystawiona w ramach Royal Opera Festival, cyklicznie organizowanym od 2019 roku przez Stowarzyszenie PASSIONART oraz Filharmonię im. Karola Szymanowskiego w Krakowie. W tym ubiegłym roku do grona organizatorów wydarzenia dołączyła m. in. Opera Krakowska.
Za siedmioma górami, za siedmioma lasami, poniżana przez przyrodnie siostry dziewczyna marzyła o prawdziwej miłości i odmianie losu… Brzmi znajomo? Oczywiście, to początek historii o Kopciuszku, która stała się inspiracją dla opery La Cenerentola ossia La bontà in trionfo Gioacchina Rossiniego. Jacopo Ferretti oparł libretto Kopciuszka na baśni Charlesa Perraulta, usuwając z niej jednak wszelkie magiczne elementy, ponieważ Rossini obawiał się, że zaplecze scenograficzne rzymskiego Teatro Valle nie sprosta wymaganiom świata fantastycznego.
Na pracę nad nową operą librecista i kompozytor mieli zaledwie dwadzieścia kilka dni. Rossini był wówczas związany kontraktem ze sceną w Neapolu, tymczasem premiera w Rzymie musiała się odbyć w styczniu 1817 roku. Pomagał mu asystent – Luca Agolini. W Kopciuszku odnajdziemy też wiele muzyki z poprzednich oper Rossiniego. Zapożyczenia były w tamtych czasach dość częstą praktyką, choć wiecznie zajęty Gioacchino czasem ich nadużywał (stąd powiedzenie, że jeśli słyszałeś jego jedną operę, to słyszałeś wszystkie). Ostatnie nuty w partyturze Kopciuszka Rossini postawił w nocy poprzedzającej prawykonanie, a wykonawcy zapoznali się z nimi w trakcie przerw w przedstawieniu, za kulisami. Przygotowana pośpiesznie premiera nie była udana. W tak krótkim czasie nie mogło przecież powstać idealne libretto, dlatego kiedy francuski pisarz Stendhal obejrzał później spektakl w Trieście, był zdziwiony entuzjastyczną reakcją publiczności. Kopciuszek – jak w bajce – odnosił bowiem coraz większe sukcesy, torując sobie drogę na sceny całego świata.
autorka tekstu: Dorota Staszkiewicz
Za siedmioma górami, za siedmioma lasami, poniżana przez przyrodnie siostry dziewczyna marzyła o prawdziwej miłości i odmianie losu… Brzmi znajomo? Oczywiście, to początek historii o Kopciuszku, która stała się inspiracją dla opery La Cenerentola ossia La bontà in trionfo Gioacchina Rossiniego. Jacopo Ferretti oparł libretto Kopciuszka na baśni Charlesa Perraulta, usuwając z niej jednak wszelkie magiczne elementy, ponieważ Rossini obawiał się, że zaplecze scenograficzne rzymskiego Teatro Valle nie sprosta wymaganiom świata fantastycznego.
Na pracę nad nową operą librecista i kompozytor mieli zaledwie dwadzieścia kilka dni. Rossini był wówczas związany kontraktem ze sceną w Neapolu, tymczasem premiera w Rzymie musiała się odbyć w styczniu 1817 roku. Pomagał mu asystent – Luca Agolini. W Kopciuszku odnajdziemy też wiele muzyki z poprzednich oper Rossiniego. Zapożyczenia były w tamtych czasach dość częstą praktyką, choć wiecznie zajęty Gioacchino czasem ich nadużywał (stąd powiedzenie, że jeśli słyszałeś jego jedną operę, to słyszałeś wszystkie). Ostatnie nuty w partyturze Kopciuszka Rossini postawił w nocy poprzedzającej prawykonanie, a wykonawcy zapoznali się z nimi w trakcie przerw w przedstawieniu, za kulisami. Przygotowana pośpiesznie premiera nie była udana. W tak krótkim czasie nie mogło przecież powstać idealne libretto, dlatego kiedy francuski pisarz Stendhal obejrzał później spektakl w Trieście, był zdziwiony entuzjastyczną reakcją publiczności. Kopciuszek – jak w bajce – odnosił bowiem coraz większe sukcesy, torując sobie drogę na sceny całego świata.
autorka tekstu: Dorota Staszkiewicz
realizatorzy i obsada
realizatorzy
José Miguel Pérez-Sierra | dyrygent
Jochen Schönleber | reżyseria, scenografia
Eleonora Calabrò | asystent reżysera
Moussé Dior Thiam | scenografia
Agnieszka Ignaszewska-Magiera | asystent muzyczny, pianoforte
Szymon Naściszewski | asystent dyrygenta
Janusz Wierzgacz | chórmistrz
Jochen Schönleber | reżyseria, scenografia
Eleonora Calabrò | asystent reżysera
Moussé Dior Thiam | scenografia
Agnieszka Ignaszewska-Magiera | asystent muzyczny, pianoforte
Szymon Naściszewski | asystent dyrygenta
Janusz Wierzgacz | chórmistrz
obsada
Angelina | Polina Anikina
Don Ramiro | Patrick Kabongo
Dandini | Emmanuel Franco
Don Magnifico | TBA
Clorinda | Ellada Koller
Tisbe | Verena Kronbichler
Alidoro | Dogukan Özkan
Orkiestra i Chór Filharmonii Krakowskiej
dyrygent | José Miguel Pérez-Sierra
Don Ramiro | Patrick Kabongo
Dandini | Emmanuel Franco
Don Magnifico | TBA
Clorinda | Ellada Koller
Tisbe | Verena Kronbichler
Alidoro | Dogukan Özkan
Orkiestra i Chór Filharmonii Krakowskiej
dyrygent | José Miguel Pérez-Sierra
nadchodzące spektakle z tego gatunku
/