Requiem

Koncertową prezentację „Requiem” Verdiego przygotował w Operze Krakowskiej jej kierownik muzyczny, Tomasz Tokarczyk przed niespełna dwoma laty. I tę właśnie wersję usłyszeliśmy 31 marca 2012 roku w kościele św. Katarzyny w Krakowie (koncert dedykowany pamięci papieża bł. Jana Pawła II „Szukam was”). Potężnym aparatem wykonawczym (orkiestra Opery Krakowskiej, połączone chóry Opery, Katedry Wawelskiej i zespołu Octava, przygotowane przez Andrzeja Korzeniowskiego i Zygmunta Magierę) dyrygował Warcisław Kunc. Dyrygent, unikając zewnętrznego efekciarstwa, znakomicie wyeksponował dramaturgię dzieła, jego emocjonalność, modlitewność, barwną kolorystykę i całą wymowę poszczególnych części. Chóry brzmiały doskonale, dyrygent wnikliwie odczytywał partyturę. Gdy dodamy do tych opinii wyrównany i świetny zespół solistów, możemy uznać wykonanie to za harmonijne i wzruszające (potęgowane zresztą piękną późno-gotycką architekturą wnętrza kościoła św. Katarzyny).

(...) Edyta Piasecka (sopran), Anna Lubańska (mezzosopran), Tadeusz Szlenkier (tenor) i Wołodymyr Pańkiw (bas) - stanowili kwartet dobrze zestrojony w różnych konstelacjach i solowych partiach. Dysponując znakomitym warsztatem technicznym, umiejętnościami partnerstwa i śpiewania zespołowego, nade wszystko imponowali wolumenem i pełnią brzmienia swych pięknych głosów. Po wyraźnie modlitewnym charakterze części I („Requiem” i „Kyrie”), długo trwająca część druga („Dies Irae”) jest popisem wszystkich solistów, zwłaszcza przepiękne arioso tenora („Ingemisco”), duet pań („Recordare”) i tercet („Quid sum miser”) w wykonaniu pań i tenora. Kolejne części przyniosły bardzo nastrojowe, natchnione wykonania indywidualnego i wspólnego, stopniowo przygotowującego i zwiększającego napięcie części ostatniej („Libera me”). W wykonaniu Edyty Piaseckiej zabrzmiała ona brawurowo, od początkowych bardzo dramatycznych fraz po zamierające piano w końcowych fragmentach.

Tomasz Tokarczyk, kierownik muzyczny tego przedsięwzięcia, prowadzący "Requiem" dbał o właściwe tempa i zróżnicowania dynamiczne, by słuchacze odczuli tak silne u Verdiego dramatyzm wizji czekającego nas sądu i nadzieję dusz wierzących w boskie miłosierdzie.