Così fan tutte

Akt I

Odsłona 1.
Dwaj młodzi oficerowie, Guglielmo i Ferrando, wysławiają wdzięk oraz cnotę swych wybranek, sióstr Fiordiligi i Dorabelli. Starszy od nich Don Alfonso drwi z ich naiwności. Twierdzi, że na kobiecą wierność nigdy nie można liczyć i proponuje zakład: niechaj młodzieńcy zgodzą się wystawić swe narzeczone na próbę, a z pewnością przekonają się o ich niestałości. Ferrando i Guglielmo, pewni uczuć swoich ukochanych, chętnie przyjmują zakład.

Odsłona 2.
Don Alfonso wprowadza w życie zamierzony plan. Udaje się do domu Fiordiligi i Dorabelli, aby je zawiadomić, że ich narzeczeni otrzymali rozkaz natychmiastowego stawienia się w pułku, który właśnie wyrusza na wojnę (aria Vorrei dir). Dziewczęta są zrozpaczone i gdy zjawiają się Guglielmo i Ferrando, następuje wzruszająca scena pożegnania.

Odsłona 3.
Obie siostry tęsknią za swymi ukochanymi i z oburzeniem odrzucają radę pokojowej Despiny, aby w innym towarzystwie poszukały nieco pociechy i rozrywki (aria Dorabelli Ah, scostati). Don Alfonso jednak sam zamierza im owo towarzystwo narzucić i – przekupiwszy uprzednio Despinę – wprowadza dwóch przystojnych i bogatych gości z Albanii, którzy natychmiast zalecają się do Fiordiligi i Dorabelli. Obu siostrom nie przychodzi do głowy, że ci rzekomi Albańczycy to Ferrando i Guglielmo, z których każdy w przebraniu zaleca się do narzeczonej swego przyjaciela. Fiordiligi (aria Come scoglio) i Dorabella wychodzą jednak zwycięsko z pierwszej próby, odrzucając zaloty ku skrytej radości oficerów.

Odsłona 4.
Obaj przybysze, udając rozpacz z powodu obojętności dziewcząt, zażywają rzekomo truciznę, której skutek – jak stwierdza przebrana za lekarza Despina – zniweczyć może tylko pocałunek. Siostry pozostają nadal niewzruszone.

Akt II.

Odsłona 1.
Po długich namowach Despiny Fiordiligi i Dorabella godzą się na chwilę rozmowy z „Albańczykami”.

Odsłona 2.
Obie siostry ulegają w końcu gorącym namowom i miłosnym zaklęciom rzekomych Albańczyków i ostatecznie nawet zgadzają się ich poślubić. Ferrando i Guglielmo są zrozpaczeni niewiernością narzeczonych. Don Alfonso pociesza ich – così fan tutte – tak czynią wszystkie.

Odsłona 3.
Scena zaślubin Fiordiligi i Dorabelli z Albańczykami. Gdy przebrana za notariusza Despina podsuwa do podpisania kontrakty ślubne, egzotyczni przybysze wymykają się na moment, by zaraz pojawić się znowu, lecz już jako wracający z wojny Ferrando i Guglielmo. Wzburzeni, wyrzucają niewierność swym zawstydzonym narzeczonym, lecz przebiegły Don Alfonso uspokaja ich doprowadzając do szczęśliwego zakończenia.

streszczenie libretta według Przewodnika operowego J. Kańskiego, PWM 2014